اى تو صاحب زمان! اى تو صاحب زمين!

 دل جدا ز ياد تو آشيانه اى خراب وبى صفاست.

 ياد سبز وروح بخش تو ياد لطف بى نهايت خداست.

کوچه باغ سينه ام ,اى گل محمدى به عطر نامت آشناست.

آنکه در پى تو نيست کيست؟ آنکه بى بهانه تو زنده است کجاست؟

اى کبوتر دلم هوايى محبتت!

صبحگاه جمعه ها آفتاب ياد تو ز (ندبه)هاى ما طلوع مى کند.

 آنکه شب پس از دعا با سرود اشتياق ونغمه اميد با دلى سفيد خواب رفته است,

 روز را به شوق ديدنت شروع مى کند.

 اى تو معنى اميد وآرزو! اى براى انتظار عاشقانه آبرو!

عشقهاى پاک در ميان خنده ها وگريه هاى عاشقان پيش عصمت الهى ات خضوع مى کند.

اشتياق همچو سبزه بهاره هر طرف دميده است.

اى بهار جاودان ! اى بهار آفرين ما ,به انتظار مقدم توييم ,

اى اميد آخرين! اى عزيز دل پناه شيعيان, اى فروغ جاودان!

 سايه بلند نام وياد تو از سر وسراى عاشقان بيقرار کم مباد

 قامت بلند شوق جز بر آستان پرشکوه انتظار خم مباد.